Calgary en de Rockies

Weer een paar dagen en veel ervaringen (en avonturen!!) verder. De dag dat we weer terug naar Toronto vlogen was het tropisch, jongens lekker gezwommen en gehonkbald. Avond ervoor dachten C en ik ook even mee te doen en sloeg C zo'n keiharde honkbal in een rechte lijn op mijn scheen. Er is nu geen plekje op mijn hele onderbeen te vinden dat niet blauw is, au.....

Onderweg van Niagara naar Toronto langs de Wallmart, soort van feestje voor iedereen, je kan hier echt alles kopen, zo ook een nieuwe camera. Onze oude was niet bestand tegen de Niagarawaterval, wederom au.... Nu wel een hele mooie nieuwe met meer zoom, dus als we nog berenfoto's gaan maken en je ziet een close up, kan het best zijn dat hij 300 meter verder was.

We hebben voor een paar dagen afscheid genomen van de familie Bogers, zij gaan een driedaagse treinreis maken van Toronto naar Jasper in de Rockies.

Weg naar t vliegveld omgeleid, gelukkig hebben we alle tijd, ruimen we onze hele auto leeg bij de Budgetrent en checken ruim op tijd in. Ik word langzamerhand alweer een beetje stil in mijn lijf, vliegen is nog steeds geen hobby van me. En dan moest ik even later ook nog mijn halve voorraad toiletartikelen inleveren, hoezo suf?! Bij het uitladen van de auto kon mijn toilettas (soort van handtas) niet meer in de tas (fijn jongens, drie honkbalhandschoenen als souvenir). Hou ik hem toch gewoon bij me, heeeeeel blond..... Meneer van de douane haalt mijn hele toilettas leeg maar biedt nog wel aan de tas alsnog in te checken. Mwaaahhhh, nee, geen dure flessen en geen zin om t circus weer opnieuw te moeten doen. Totdat C in zijn rugtas ook nog eens drie flessen zonnebrand blijkt te hebben en, hilarisch, een kurkentrekker met wijnmesje. Wat een ramptoeristen:-)

Aankomst in hotel, moe van de vlucht en toch alweer midden nacht gillen we t uit als we de deur open doen. C zei al dat we de jaccuzisuite hadden, maar een complete eettafel, zithoek, bureau en een jaccuzi waar we met zijn allen in kunnen? Dat doen we dus ook, wat leuk! Om het feest helemaal compleet te maken haalt C nog twee koude biertjes, gaan de mannen naar bed en bubbelen wij met een Budweiser (dat dan weer wel haha) nog even verder.

Als ik wakker word, is C al de auto ophalen. Ik ga met de jongens naar t zwembad en als C er weer is pakken we de auto weer in. Weer een rode Dodge maar een oudere, iets minder luxe versie, jammer! Calgary lijkt niet zo interessant, we doen eerst inkopen, gas (dat kan nu we niet meer gaan vliegen) en twee stoeltjes want altijd die picknickbank is ook zomaar wat... We rijden naar het Olympisch park, Yvonne van Gennip1988. Vergane glorie, niet zoveel aan. Het miezert en we twijfelen wat we moeten doen, richting Rockies rijden? C wil wel maar ik heb zin om ff niks te doen en als blijkt dat er vlakbij het Olympisch park een camping met zwembad is, gaan we lekker met een tas vol boodschappen (joepie, gas!) genieten van het zonnetje dat er weer is, brood met gebakken eieren, aardbeien, druiven, heerlijk! Het weer is hier heel veranderlijk, gelukkig breekt de enorme bui pas los nadat we klaar zijn met eten en de tent hebben opgezet, maar van strakblauw naar enorme regenwolken is hier heel gewoon. Getver, schuilen in de tent....

Volgende dag breken we op en gaan naar de Rockies, we hadden ook nog een dag kunnen blijven maar Calgary lokt niet zo en de Rockies des te meer. We hebben met Walter en Esther afgesproken dat wij een camping uitzoeken tussen Banff en Jasper in zodat we vanaf daar allebei de parken kunnen bezoeken. Bij Banff zijn we vrij snel. Het is heel grappig, in Calgary zie je de Rockies liggen. Je rijdt er in 1 rechte lijn op af en zit dan ook meteen tussen enorm hoge pieken met sneeuw. Wel even anders aanrijden dan de Alpen. Banff even koffiebreak en het enorme Banff springhotel bezocht. Indrukwekkend bouwwerk en heel luxe. Snelle blik op het uitzicht, veelbelovend! We bljven niet te lang want anders hebben we dit allemaal al gezien als we er met de Bogersen naar toe gaan. De Icefielfs parkway is prachtig, de ene gletsjer na de andere, het ene meer nog blauwer dan het andere, maar niet veel campings. Opeens ontdek ik dat de laatste camping met douche in Lake Louise was en daar zijn we al ver voorbij... Toch maar een nachtje heel primitief dan, en hier begint het gedeelte avontuur...

Op de campground is het geld in een postbus doen en een picknicktafel met fireplace zoeken en gaan staan. Poepen in een gat, plekjes in het bos, bijna helemaal alleen.... Ik zie overal beren die dan boomstammen, schaduwen of god mag weten wat anders blijken te zijn. Om nog maar niet te spreken over de beren op de weg die ik zie om hier zonder toilet en douche te bljven... Het eerste uur wil ik dat niemand een meter van mijn zijde wijkt en blaas ik me suf op mijn berenfluitje. Daarna sta ik spare ribs te bakken en pasta te koken en na twee wijntjes geniet ik enorm van deze unieke plek en belevenis. Dat wijntje drinken we aan de rivier met uitzicht op besneeuwde toppen. Prachtig is het hier! Na het eten wassen de mannen af in de rivier (jaaaaa, ik durf alleen te blijven in het berenbos), stoken een vuurtje en spelen een potje Skip Bo. Totdat de ranger op bezoek komt. Of we al het eten veilig hebben opgeborgen etc. Kasper doopt hem Scary Gary en idd het is een vreemd menneke. Zo'n type dat in een Amerikaanse komedie ook meteen als klungelige ranger gecast zou worden, lachen... Maaaaar, deze Gary vertelt ons dat de Grizzlies boven de boomgrens zijn omdat daar nu lekkere bloemetjes bloeien (hoera denk ik!), maar - wijzend naar de twee bergen achter en voor ons - om van de ene naar de andere berg te komen, moeten ze precies hierlangs, wijzend naar de grond (aaaaaaaahhhh). Verder weet hij ons te vertellen dat beren voedsel op twee mijl ruiken. Ik vraag of dat ook geldt voor de kleine stukjes chips die we net hebben gemorst. EVERYTHING is het antwoord, slik.....

Slapen lukt ondanks de enge verhalen wel maar als ik midden in de nacht moet plassen, zit ik hooguit 10 cm. van de tent en pas nadat C de hele omgeving heeft afgespeurd. Vanmorgen eerst lekker koffie gemaakt. Jongens slapen nog en C en ik genieten nog even van de rust in dit primitieve bestaan waarin je de hele tijd druk bent met water regelen, vuur maken, je afvragen hoe je je gaat wassen... Dat laatste doen we met een pannetje warm water, echt leuk! Plotseling verschijnen er donkere wolken en zijn we heel blij dat we inmiddels geroutineerd zijn in het afbreken van onze tent. Het giet als we wegrijden en we gaan in 1 ruk terug naar Lake Louise waar we de komende dagen willen staan. Full/complet!!! Toch maar even langs de receptie, 11 uur moet iedereen weg zijn, dan hebben ze om 12 uur overzicht over de vrije plekken. Het is half 11, C is er niet gerust op en gaat nog net niet voor de deur liggen maar om 12 uur hebben we een plek en de mensen die ook in de rij staan al niet meer, YES!!!!

Snel weer ons kampementje opslaan en dan naar het meer, Lake Louise, om een lekkere wandeling te maken. Meer is prachtig, onwaarschijnlijk blauw, net alsof het niet echt is. Wandelingetje gemaakt van 7 km. 3,5 omhoog en dezelfde weer omlaag. Wel lekker steil en mooie plaatjes zoals uit de boekjes. Boven aangekomen zijn we wel heel koud, het is onderweg helaas weer gaan miezeren en we lopen in korte broek en shirt. Warme chocomel in de berghut, heerlijk!!! Terug op de camping koken we weer een lekker maaltje, echt leuk dit gekneuter! Bij de laatste hap horen we een toetertje. We zijn weer verenigd met onze reisfamilie. Jongens omhelzen elkaar alsof ze elkaar maanden niet heben gezien. We zijn 3 dagen maar meer dan 3000 km. verder....

's Avonds drinken we ons wijntje in een hutje met een vuurgestookt gietijzeren fornuis, het is heerlijk warm en ik denk er bijna over om mijn luchtbed hier naartoe te verhuizen. 's Nachts ben ik 100 keer wakker, ik lig als een mummie in een fleecedeken in mijn slaapzak, sjaal en capuchon op en nog koud. Brrrrrrr, fleecedeken is binnen de kortste keren een grote prop en ik raak volledig verstrikt......., shit, moet ook nog plassen, is het al zes uur? Kan ik al koffie gaan zetten? Mannen worden allemaal na achten wakker en hebben nergens last van gehad. Wat doe ik niet goed?? Voordeel voor de jongens is dat de eitjes alweer gekookt zijn als ze uit bed komen. De zon schijnt en we nestelen ons op plekjes waar hij tussen de bomen door komt. Goed begin van weer een nieuwe dag in Canada.